Artykuł
Od 1 stycznia 2017 weszła w życie Ustawa z dnia 4 listopada 2016 roku o wsparciu kobiet w ciąży i ich rodzin „Za życiem”. Ustawa określa zakres uprawnień kobiet, w szczególności kobiet w ciąży (dot. kobiet w ciąży powikłanej oraz kobiet z niepowodzeniami położniczymi) i rodzin dzieci, u których zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą ich życiu, która powstała w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu do wsparcia w zakresie dostępu do świadczeń opieki zdrowotnej oraz instrumentów polityki na rzecz rodziny. W ramach ustawy kobiety w ciąży i rodziny będą mogły skorzystać m.in. z poradnictwa w zakresie przezwyciężania trudności w pielęgnacji i wychowaniu dziecka niepełnosprawnego, co koordynowane będzie przez asystenta rodziny, o którym mowa w Ustawie z dnia 9 czerwca 2011 roku o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej.
Pomoc kierowana jest do:
- rodzin dzieci, u których zdiagnozowano ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą ich życiu, która powstała w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu;
- kobiet w ciąży i ich rodzin, ze szczególnym uwzględnieniem kobiet w ciąży powikłanej (występowanie różnych chorób matki lub płodu np. cukrzycy, nadciśnienia tętniczego, niedoczynności tarczycy itp., zagrożenia poronieniem czy porodem przedwczesnym);
- kobiet, które otrzymały informację, że ich dziecko może umrzeć w trakcie ciąży i porodu kobiet, których dziecko umarło bezpośrednio po porodzie na skutek wad wrodzonych;
- kobiet, które po porodzie nie zabiorą dziecka do domu z powodu:
- poronienia,
- urodzenia dziecka martwego,
- urodzenia dziecka niezdolnego do życia,
- urodzenia dziecka obarczonego wrodzonymi albo śmiertelnymi schorzeniami.
